استایل آوانگارد: سفری هنرمندانه به دل هنجارشکنی - تور آسیایی ارزان

تاریخچه و معنای اصطلاح آوانگارد

در حوزه هنرهای زیبا، از اصطلاح آوانگارد (Avant Garde) که در زبان فرانسوی به معنای پیشرو است، برای توصیف گروه، فرد یا سبکی استفاده می گردد که از نظر تکنیک، مفهوم و خلق اثر هنری به طور قابل توجهی نسبت به افراد دیگر جلوتر باشد. در نگاه اول، این تعریف ممکن است برای بسیاری از افراد کمی مبهم به نظر برسد؛ چرا که توافق روشن و واضحی درباره اینکه چه فاکتورها و افرادی می توانند برای آوانگارد بودن یا نبودن یک اثر هنری تصمیم گیری کنند، وجود ندارد.

جنبش آوانگاردیسم در روز هفدهم می سال 1863 میلادی با رد شدن آثار هنرمندان نامداری چون ادوارد مانه و کامیل پیسارو از جانب هیئت داوران آموزشگاه هنر های زیبای فرانسه، کلید خورد. طبق گزارش ها و اطلاعات در دسترس ما، اصطلاح آوانگارد برای اولین بار در اوایل قرن نوزدهم میلادی به وسیله هانری سن سیمون (Henri de Saint-Simon)، نویسنده و فلیسوف فرانسوی، برای توصیف هنرمندان نوآور و خلاق بکار گرفته شد.

پس از این اتفاق، هنرمندان معترض به طرد شدگی آثارشان از سوی منتقدان سنتی و محافظه کار آن موقع، نمایشگاه های هنری خود را در سرتاسر مرکز فرانسه، یعنی پاریس برپا کردند و در واقع با ایستادگی خود یک جنبش بزرگ را بر علیه وضع آن موقع جامعه هنری شروع کردند. این در طول زمان پیشرفت نموده و به نمادی از نوآوری و هنجارشکنی در هنر و ادبیات تبدیل شده است.

از شروع قرن بیستم لقب آوانگارد به آثار هنری و هنرمندانی داده می گردد که توانسته باشند شرایط فعلی حوزه هنری خود را از جنبه های مختلفی چون زیبایی شناختی، هنجارهای حاکم بر جامعه و روش های فراوری به چالش بکشد. به قطع می توان گفت که برای داشتن رویه و سبک آوانگارد باید به طور مرتب در حال کاوش در روش های هنری نو، خلق آثار خلاقانه و ساختارشکن و البته آزمایش تکنیک های نوآورانه بود. شاید حتی برایتان جالب باشد که بدانید واژه آوانگارد در لغت نامه نظامی به سربازانی اطلاق می گردد که در ماموریت های سخت و مهم جلوتر از افراد دیگر گروهشان حرکت می نموده اند و به نوعی پیشرو بوده اند.

استایل آوانگارد چیست؟

حال که به خوبی با معنای اصلی اصطلاح آوانگارد و جنبش آوانگاردیسم آشنا شده اید بهتر است به سراغ تاثیر آن بر انواع استایل در جهان مد و فشن برویم. به طور کلی، استایل آوانگارد به نوع پوششی گفته می گردد که جسورانه، تجربی و غیرمتعارف به نظر برسد. چیزی که این استایل را نسبت به سبک های دیگر متمایز می نماید، توانایی آن در روایت یک داستان به وسیله طراحی لباس است. استایل آوانگارد بیشتر از آن که کاربردی واقع گردد، بر نشان دادن پیغام های فرهنگی و سیاسی و البته بیان هویت فردی شخص تاکید دارد. دقیقا به همین علت است که این سبک پوشش را کمتر در استایل های روزمره مردم و بیشتر در ران وِی های برندهای لوکس می بینیم.

با این حال لازم به ذکر است که سبک آوانگارد تاثیر بسیار زیادی بر صنعت مد و فشن گذاشته است و به علت ماهیت دائما در حال تکامل خود، توانایی جابجا کردن مرزهای مد را دارد. استایل آوانگارد در کنار زدن هنجارهای جهانی فشن و ریسک پذیری خلاصه می گردد. این سبک پوشش افراد را تشویق می نماید تا خودشان را به وسیله لباسی که می پوشند ابراز کنند؛ به همین علت کسانیکه از مورد قضاوت دیگران قرار گرفتن نمی ترسند باید به سراغ آن بروند و جسارت خود در لباس پوشیدن را به اطرافیانشان نشان دهند. شاید اگر بدانید که استایل ماکسیمال چیست به خوبی با این موضوع آشنایی داشته باشید.

این سبک به وسیله بسیاری از طراحان محبوب و معروف جهان مانند الکساندر مک کوئین (Lee Alexander McQueen) و ژان پل گوتیه (Jean Paul Gaultier) پذیرفته شده است و نمونه های استایل آوانگارد را می توان به وفور در طراحی های آن ها دید. امروزه طراحان لباس سعی می کنند توانایی های خود را با خلق آثار آوانگارد و به نمایش گذاشتن آن ها در فشن شوها به چالش بکشند.

عناصر استایل آوانگارد

درست مانند هر سبک پوششی، استایل آوانگارد هم دارای یک سری عناصر و ویژگی های مخصوص خودش است که باعث می شوند افراد بسیار کمی بتوانند به امتحان کردن آن روی بیاورند. در حال حاضر با تکامل سبک آوانگارد در جهانی فشن ما می توانیم نمونه هایی از استایل آوانگارد را در تن افراد عادی جامعه هم ببینیم. این یعنی سبک پوشش آوانگارد دیگر مانند قبل متعلق به طبقه بالای جامعه و افرادی چون سلبریتی ها و سرمایه داران نیست.

ریسک پذیری و اعتماد به نفس

سبک آوانگارد به اعتماد نفس و ریسک پذیری زیادی از سوی شما احتیاج دارد؛ چرا که قرار است با دنبال کردن آن در برابر هنجارها و تفکرات معمول جامعه بایستید. مهم ترین اصلی که باعث رشد و پیشرفت جنبش آوانگاردیسم شده، ریسک پذیری است و هنرمندان بدون پذیرش آن هرگز قادر به خلق آثار هنری بحث برانگیز خود نبوده و نیستند. داشتن اعتماد به نفس کافی در کنار پذیرفتن ریسک ها، باعث می گردد بتوانید با فکری باز به سوی آزمایش استایل های نو و متفاوت بروید و از مورد انتقاد گرفتن به وسیله دیگران نترسید.

هدف قرار دادن موضوعات اجتماعی مهم

طراحان سبک آوانگارد و کسانیکه به این نوع استایل علاقه مند هستند اغلب از طراحی یا پوشیدن یک لباس هدف خاصی را دنبال می کنند. مضامین مهم و باارزشی چون هویت طرز تفکر سیاسی، حقوق زنان و برابری اجتماعی می توانند به شما الهام ببخشند تا از لباس و فشن برای بیان و تفسیر فکریت خود برای دیگران بهره ببرید.

استفاده از اکسسوری های اغراق آمیز در استایل آوانگارد

اکسسوری ها در استایل آوانگارد از اهمیت بسیار زیادی برخوردار هستند و اگر به استفاده از آن ها علاقه ای ندارید بهتر است اصلا به سراغ این سبک پوشش نروید. نکته ای که در خصوص زیورآلات و اکسسوری هایی که در این استایل مورد استفاده قرار می گیرند این است که هیچ کدام آن ها مکمل یکدیگر نیستند و هر یک به تنهایی می توانند توجه مخاطب را به خود جلب کنند. بنابراین طراحان و افراد علاقه مند به سبک آوانگارد می توانند بدون هیچ محدودیتی و براساس طرز تفکر و هدف خود از طراحی یک لباس یا انتخاب یک استایل، از اکسسوری ها استفاده کنند. البته مهم است که آیتم های پوشیدنی مورد نظر شما در نوع خودشان قابل توجه، عجیب وغریب و معنادار باشند.

بازی با رنگ ها و بافت لباس در استایل آوانگارد

برای بکارگیری رنگ ها و ترکیب آن ها با یکدیگر در سبک آوانگارد هیچ محدودیتی وجود ندارد. طراحان این سبک اغلب سعی می کنند با کنار هم قرار دادن رنگ های مکمل یا متضاد جلوه بصری لباس را بیشتر کنند. ترکیب رنگ های غیرمنتظره، نامتعارف و جسورانه در استایل آوانگارد به منظور ایجاد تنش بصری دراماتیک رایج است. با این وجود، بکارگیری پالت های رنگی خنثی و کدر هم می تواند باعث القای حس پیچیدگی و مرموز بودن به مخاطب شما گردد.

بافت لباس ها باید با توجه به رنگ های مورد نظرتان تغییر کنند. برای مثال اگر به سراغ یک استایل آوانگارد مونوکروم رفتید باید سعی کنید تیپ خود را از نظر بافت و تکسچر قابل توجه و متفاوت جلوه بدهید. استفاده از پر، خز، چرم و پارچه هایی که بافت خاصی دارند، مانند الیاف پولک یا مهره دار، در استایل آوانگارد رایج است. بکارگیری الیاف مصنوعی و پارچه های متالیک یا هولوگرامی حس و حال لوکس و مجللی را به مخاطب القا می نماید و می تواند توانایی های طراح یا استایلیست را بیشتر به نمایش بگذارد.

نوآوری در دوخت لباس ها و بکارگیری مواد اولیه

طراحان سبک آوانگارد می توانند براساس هدف خود از طراحی یک مجموعه لباس به سراغ استفاده و ترکیب موادی چون چرم و موهای مصنوعی حیوانات بروند. علاوه بر روش بکارگیری مواد اولیه، نوآوری در دوخت لباس ها هم از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. به عنوان مثال، در سبک آوانگارد خط های سجاف نامتقارن، چین های اغراق آمیز و روفله های حجیم برای تغییر ماهیت معمولی لباس اجرا و دوخته می شوند. طراحان می توانند همه این موارد را به روش نوآورانه ای با یکدیگر ترکیب کنند تا نتیجه نو و منحصر به فردی را به دست بیاورند. دوخت زیپ ها و جیب های نامتقارن یا قرار دادن دکمه در قسمت های غیرمعمول نمونه هایی از کوشش طراحان سبک آوانگارد در فشن است.

استفاده از هر نوع موادی برای خلق آیتم های پوشیدنی

طراحان فشن سبک آوانگارد به خلق آیتم های پوشیدنی و لباس هایی که حجم زیادی دارند و بدن فرد را شبیه به یک تندیس جلوه می دهند، معروف هستند. مرز میان استایل آوانگارد و مجسمه سازی بسیار باریک است و در این سبک از حجم دهی برای ایجاد آیتم های منحصر به فرد استفاده می گردد.

استفاده از چندین لایه پارچه، امتحان یک روش دوخت نو و بکارگیری موادی چون پلاستیک، فلز، کاغذ یا حتی مواد غذایی در سبک آوانگارد به وفور دیده می گردد و هیچ محدودیتی ندارد. طراحان مد می توانند با فکری باز به سراغ خلق آیتم هایی بروند که از نظر بصری جالب هستند و مخاطب را به سوی تفکر بیشتر سوق می دهند.

پترن ها و چاپ های خاص در لباس ها

افراد علاقه مند به سبک آوانگارد می توانند از انواع پترن ها و چاپ ها برای خلق یک لباس نو و ساختارشکن استفاده کنند. استفاده از خطوط در هم و اشکال هندسی به وفور در این سبک دیده می گردد. تصویرسازی سورئال، چاپ متنی یا همان تایپوگرافی از پترن های محبوب علاقه مندان سبک آوانگارد به شمار می آیند. علاوه بر این، فرم های ارگانیکی چون الگوی گل ها و گیاهان و بکارگیری نقوش سنتی دست شما را در خلق آثار آوانگارد باز خواهند گذاشت. ارجاعات فرهنگی و بعلاوه نمادگرایی برای صحبت درباره یک طرز فکر تعیین در این سبک آزاد است و حتی می تواند از نظر فرهنگی طنین انداز و مجذوب کننده باشد.

فرم های غیرمعمولی در لباس ها

بازی با تناسبات و ایجاد فرم های ظاهری غیرمعمول یکی از پایه های اصلی استایل آوانگارد است که همیشه باید به آن توجه داشته باشید. برای مثال، سرشانه های بزرگ، دامن های خیلی کوتاه یا لباس های اورسایزی که اندام شما را به طور کامل می پوشانند در این سبک پوشش زیاد دیده می شوند. با استفاده از این دسته از آیتم های پوشیدنی می توانید از هنجارها فاصله بگیرید و به استایل آوانگارد خود عمق و مجذوب کنندهیت بیشتر اضافه کنید.

ارتباط میان سبک آوانگارد و گوتیک

استایل گوتیک و آوانگارد که در اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 میلادی پیشرفت چشمگیری داشته اند، با جابجا شدن هنجارها و قوانین جهانی فشن به وسیله هنرمندان، طراحان و نوازندگان آن موقع توسعه پیدا نموده و باعث ایجاد تغییرات وسیعی شد ه اند. سبک آوانگارد هیچ گاه هم قدم با ترندهای روز جهان پیش نرفته اما ارتباط خودش را با خرده فرهنگ پانک و استایل گوتیک حفظ نموده است. سبک گوتیک برداشت تاریک تری از صنعت فشن است و اغلب از مد سنتی ویکتوریایی قرن نوزدهم الهام می گیرد. هم سبک آوانگارد و هم سبک گوتیک، قدرت فشن را در بیان هویت فردی و ابراز تفکرات شخصی به خوبی نشان می دهند.

میکاپ به سبک آوانگارد

میکاپ آرتیست هایی که به از بین بردن مرزها و به چالش کشیدن سبک های آرایش متعارف علاقه مند هستند، این کار را به روش های مختلفی انجام می دهند. در قدم اول، آن ها همیشه سعی می کنند با بکارگیری رنگ های تند و پر جنب وجوش و استفاده از سایه های نئونی و متالیک روی بخش های مختلف صورت، یک سبک آرایشی متفاوت و مجذوب کننده را به وجود بیاورند.

خط چشم با طرح های گرافیکی و استفاده از موادی چون گلیتر، پولک و پیرسینگ مجذوب کنندهیت بصری آرایش آوانگارد را بیشتر می نماید. علاوه بر این، در آرایش صورت به سبک آوانگارد می توان از موادی استفاده کرد که در حالت عادی از آن ها برای میکاپ کردن استفاده نمی گردد. آرایشگران آوانگارد اغلب کوشش می کنند با بکارگیری تکنیک های نوآورانه به ظاهر دلخواه خود برسند. برای مثال در اوت کوتور سال 2024 برند میسون مارژیلا، یک میکاپ آرتیست معروف و شناخته شده به نام پت مک گرث (Pat McGrath) از دستگاه ایربراش برای انجام آرایش مدل ها استفاده کرد.

مدل مو برای استایل آوانگارد

هواداران سبک آوانگارد باید از تمام خلاقیت و توان خود برای به وجود آوردن یک مدل موی مجذوب کننده و جسورانه استفاده کنند. به همین علت رنگ کردن موها، انجام مدل های مختلف بافت مو و استفاده از اکسسوری ها و اشیای غیرمعمول، مانند نوار پلاستیکی و سیم، برای تزئین مو به سبک آوانگارد زیاد دیده می گردد. علاوه بر این، استایلیست های مو از تکنیک های حجم دهی برای ایجاد حالتی اغراق آمیز و منحصر به فرد در قسمت سر استفاده می کنند.

برندهای معروف استایل آوانگارد

برندها و طراحان بسیار زیادی هستند که در سبک آوانگارد فعالیت می کنند و می توانند توجه شما را به خودشان جلب کنند اما بیشتر آن ها جزو برندهای لوکس و گران قیمت به حساب می آیند و به همین همه افراد جامعه نمی توانند به آیتم هایشان دسترسی داشته باشند. در زیر به معرفی چند مورد از برندهای آوانگارد می پردازیم.

• الکساندر وانگ (Alexander Wang): برند الکساندر وانگ به زیبایی شناسی مدرن و هنجارشکن متمرکز بر مینیمالیسم خود معروف است. آیتم های این برند اغلب دارای پالت رنگی سیاه و سفید و جزئیات غیرمنتظره هستند.
• الکساندر مک کوئین (Alexander McQueen): الکساندر مک کوئین یکی از لوکس ترین برندهای صنعت فشن است که با طراحی های آوانگارد و دراماتیک خود شناخته می گردد. لباس ها و اکسسوری های این برند ماهیتی ساختارشکن و سرکش دارند.
• یوجی یاماموتو (Yohji Yamamoto): یوجی یاماموتو یک طراح ژاپنی محبوب و پرآوازه است که با طراحی های آوانگارد هیجان انگیز و پالت های رنگی مونوکروم خود شناخته می گردد. این طراح در هنگام خلق آیتم های برند خود مینیمالیسم ژاپنی و پیچیدگی اروپایی را با یکدیگر ترکیب می نماید.
• ان دمیولامیستر (Ann Demeulemeester): برند بلژیکی ان دمیولامیستر به طراحی های تاریک، زیبایی شناسانه و آوانگارد خود معروف است و بر خلق آیتم های غیرمتعارف و بسیار منحصر به فرد تمرکز دارد.
• ریک اوونز (Rick Owens): برند ریک اوونز به سبک آوانگارد و هیجان انگیز خود معروف است و آیتم های آن معمولا از الیاف و مواد غیرعادی دوخته می شوند. مجموعه های لباس این برند مرز میان زیبایی شناسی گوتیک و آوانگارد را به خوبی حفظ نموده اند و اغلب ظاهری دراماتیک و خاص دارند.

نکات تکمیلی

1: آوانگارد، واژهای فرانسوی به معنای"پیشرو"، در اصل برای توصیف هنرمندانی به کار میرفت که با آثار خلاقانه و نوآورانه خود، مرزهای هنر را توسعه میدادند. این جریان هنری در اواخر قرن نوزدهم با رد شدن آثار هنرمندانی چون ادوارد مانه و کامیل پیسارو از سوی آموزشگاه هنرهای زیبای فرانسه، شکل گرفت و هنرمندان معترض با برپایی نمایشگاههای مستقل، جنبشی را علیه وضع موجود شروع کردند.

2: استایل آوانگارد در جهانی مد، بازتابی از همین روحیه هنجارشکن و خلاقانه است. این سبک پوشش که جسورانه، تجربی و غیرمتعارف به نظر میرسد، بیش از آنکه کاربردی باشد، بر روایتگری به وسیله طراحی لباس تمرکز دارد. هدف آن بیان پیغامهای فرهنگی، سیاسی و هویت فردی است که اغلب در رانوِیهای برندهای لوکس به نمایش درمیآید.

3: ریسکپذیری و اعتماد به نفس، از ارکان اصلی استایل آوانگارد به شمار میروند. پذیرش ریسک و ایستادگی در برابر هنجارهای جامعه، همان چیزی است که به هنرمندان آوانگارد امکان میدهد آثار بحثبرانگیز و چالشگر خود را خلق کنند. اعتماد به نفس نیز شجاعت لازم برای آزمایش سبکهای متفاوت و غیرمعمول را به افراد میبخشد.

4: هدف قرار دادن موضوعات اجتماعی مهم، یکی دیگر از ویژگیهای استایل آوانگارد است. طراحان این سبک اغلب از لباس به عنوان ابزاری برای بیان دیدگاههای خود در زمینههایی چون هویت، سیاست، حقوق زنان و برابری اجتماعی استفاده میکنند. لباس در اینجا فراتر از یک پوشش صرف است و به زبانی برای روایتگری تبدیل میگردد.

5: اکسسوری های اغراق آمیز، از عناصر کلیدی استایل آوانگارد محسوب میشوند. این زیورآلات که هیچ کدام مکمل یکدیگر نیستند، به تنهایی میتوانند توجه مخاطب را جلب کنند. طراحان آوانگارد بدون هیچ محدودیتی از اکسسوری های عجیب، غریب و معنادار استفاده میکنند تا هدف خود از طراحی لباس را برآورده سازند.

6: بازی با رنگها و بافتهای متنوع، یکی دیگر از ویژگیهای برجسته استایل آوانگارد است. در این سبک، ترکیب رنگهای نامتعارف، متضاد و غیرمنتظره برای ایجاد تنش بصری رایج است. بعلاوه استفاده از بافتهای متنوع مانند پر، خز، چرم و پارچههای پولکی یا مهرهدار، حس و حال لوکس و مجللی را به مخاطب القا میکند.

7: نوآوری در دوخت لباسها و بکارگیری مواد اولیه غیرمعمول، از دیگر جنبههای مهم استایل آوانگارد است. خطوط سجاف نامتقارن، چینهای اغراق آمیز و روفلههای حجیم، همگی برای تغییر ماهیت معمولی لباس به کار میروند. طراحان آوانگارد حتی از موادی چون پلاستیک، فلز، کاغذ و مواد غذایی نیز در خلق آثار خود استفاده میکنند.

8: پترنها و چاپهای خاص، نقش مهمی در استایل آوانگارد ایفا میکنند. تصویرسازی سورئال، چاپ متنی، الگوهای هندسی، فرمهای ارگانیک و نقوش سنتی، همگی میتوانند در خلق آثار آوانگارد به کار روند. این سبک پوشش به طراحان اجازه میدهد تا با آزادی کامل، ارجاعات فرهنگی و نمادگرایی را در آثار خود بگنجانند.

9: فرمهای غیرمعمول در لباسها، یکی دیگر از پایههای اصلی استایل آوانگارد است. سرشانههای بزرگ، دامنهای کوتاه یا لباسهای اورسایز که اندام را کاملاً میپوشانند، همگی در این سبک پوشش دیده میشوند. با استفاده از این آیتمها، طراحان آوانگارد از هنجارها فاصله میگیرند و به آثار خود عمق و مجذوب کنندهیت بیشتری میبخشند.